الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم

الهى از من برهان توحید خواهند و من دلیل تکثیر
الهى از من پرسند توحید یعنى چه حسن گوید تکثیر یعنى چه
الهى از نماز و روزه ام توبه کردم بحق اهل نماز و روزه ات توبه این نا اهل را بپذیر
الهى بفضلت سینه بى کینه ام دادى بجودت شرح صدرم عطا بفرم
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باش و این گوید زود باش
الهى ضعیف ظلوم و جهول کجا و واحد قهار کج
الهى آنکه از خوردن و خوابیدن شرم دارد از دیگر امور چه گوید
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى
الهى در ذات خودم متحیرم تا چه رسد در ذات تو
الهى نعمت سکوتم را ببرکت و الله یضاعف لمن یشاء اضعاف مضاعفه گردان
الهى بلطفت دنیا را از من گرفته اى بکرمت آخرت را هم از من بگیر
الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى
الهى حسنم کردى احسنم گردان
الهى دندان دادى نان دادى، جان دادى جانان بده
الهى همه از گناه توبه مى کنند و حسن را از خودش توبه ده
الهى گویند که بعد سوز و گداز آورد حسن را بقرب سوز و گداز ده
الهى خودت گفته اى و لا تیاسوا من روح الله ناامید چون باشم
الهى انگشترى سلیمانیم دادى انگشت سلیمانیم ده
الهى سرمایه کسبم دادى توفیق کسبم ده
الهى اگر ستار العیوب نبودى ما از رسوایى چه مى کردیم
الهى من الله الله گویم اگر چه لا اله الا الله گویم
الهى مست تو را حد نیست ولى دیوانه ات سنگ بسیار خورد، حسن مست و دیوانه تست
الهى ذوق مناجات کجا و شوق کرامات کج
الهى علمم موجب ازدیاد جهلم شد یا علم محض و نور مطلق بر جهلم بیفز
الهى اثر و صنع توام چگونه بخود نبالم
الهى دو وجود ندارد و یکى را قرب و بعد نبود
الهى هر چه بیش‌تر دانستم نادانتر شدم بر نادانیم بیفز